លោក ថៃលួនធ្វើក្រដាសដោយយកសំបកដើមមៀននិងសរសៃឫស្សីមកលាយទឹករួចបុកជាមួយនឹងឧបករណ៍ឈើរួចចាក់ល្បាយនោះលើក្រណាត់សំប៉ែតរួចហាលស្តើងៗទុកចោល បង្ហូរ។ នៅពេលដែលស្ងួតលោកក៏បានរកឃើញថា វាអាចសរសេរបានយ៉ាងងាយស្រួល និងទន់បទបែនបានយ៉ាងងាយ។ លោក ក៏បានសាកល្បងយកសំបកដើមត្រកួន សូត្រ និងសំណាញ់នេសាទដែរ ប៉ុន្តែរូបមន្តពិតប្រាកដត្រូវបានបាត់បង់។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការរកឃើញថ្មីៗនេះក្នុងឆ្នាំ២០០៦ បានបង្ហាញថា យោធាចិនប្រហែលជាបានប្រើក្រដាសច្រើនជាង១០០ ឆ្នាំមុនរជ្ជកាល ថៃលូន ។ នេះមានន័យថា ថៃលួន បានចូលរួមចំណែកក្នុងការកែលម្អដំណើរការផលិតក្រដាស ជាជាងការបង្កើតក្រដាសសរសេរ។ ក្រដាសទីមួយត្រូវបានគេរកឃើញនៅក្នុងខេត្ត Gansu ហើយមានផែនទីមួយគូរនៅលើវាដែលមានអាយុកាលតាំងពីឆ្នាំ ១៧៩-៤១មុនគ.ស។
នៅសតវត្សទី៥ លោកផាម ដៀបបានរាយការណ៍នៅក្នុងសៀវភៅ ក្រោយមករជ្ជកាល ហាននិយាយទៅតាំងពីបុរាណកាលមក មនុស្សបានប្រើដំបងឬស្សីសម្រាប់សរសេរ ចងភ្ជាប់គ្នា។ វាក៏មានប្រភេទក្រដាសដែលផលិតចេញពីផលិតផលសំណល់សូត្រផងដែរ។ ប៉ុន្តែសូត្រមានតម្លៃថ្លៃពេក ហើយដំបងឫស្សីមានទម្ងន់ធ្ងន់ពេកសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ត្រឹមត្រូវ។ ដូច្នេះ ថៃលួន បានបង្កើតគម្រោងធ្វើក្រដាសពីសំបកឈើ សរសៃឈើ ដើមត្របែក ព្រមទាំងក្រណាត់ និងសំណាញ់នេសាទចាស់ៗ។ នៅឆ្នាំ ១០៥នៃគ.ស គាត់បានរាយការណ៍ទៅអធិរាជ ហើយគាត់ត្រូវបានផ្តល់រង្វាន់សម្រាប់ទេពកោសល្យរបស់លោក។ ចាប់ពីពេលនោះមក ក្រដាសបានក្លាយជាការពេញនិយម ហើយទូទាំងនគរបានហៅវាថា ក្រដាសរបស់អភិជនថៃ។
លោកថៃលួន កើតនៅឆ្នាំ ៦១ នៃគ.ស និងជាអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រក្នុងរាជវង្សហាននៃប្រទេសចិន។ ថៃលួនមកពីគ្រួសារកសិករនៅអាយុ១៥ ឆ្នាំគាត់ត្រូវបានជ្រើសរើសឱ្យធ្វើជាអ្នកជំនិតរបស់ស្តេចហើយបានបម្រើការជាមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ។ នៅពេលនោះ ថៃលួន ឃើញថា ប្រជាជនមិនសូវស្រួលក្នុងការសរសេរទេ សន្លឹកបៀឬស្សីមានទម្ងន់ធ្ងន់ពេក សូត្រថ្លៃពេក ក្រដាសកប្បាសមិនអាចផលិតបានក្នុងបរិមាណច្រើន ហើយមានចំណុចខ្វះខាតទាំងអស់។ បន្ទាប់មកថៃលួន( Thai Luan) បានចាប់ផ្តើមស្រាវជ្រាវវិធីកែលម្អបច្ចេកទេសផលិតក្រដាស។
លោក ធ្លាប់ទទួលបន្ទុកផ្នែកកែសម្រួលសៀវភៅក្នុងព្រះបរមរាជវាំង បន្ទាប់ពីកែសម្រួលរួច ត្រូវថតចម្លងជូនមន្ត្រីមូលដ្ឋាន ដែលទាមទារក្រដាសជាច្រើន។ តម្រូវការរបស់សង្គមលើកកម្ពស់ផលិតកម្ម ហើយការប្រមូលផ្តុំជាបន្តបន្ទាប់នៃការអនុវត្តផលិតកម្មធ្វើឱ្យបច្ចេកទេស និងកម្រិតនៃការផលិតក្រដាសមានភាពប្រសើរឡើងឥតឈប់ឈរ។ ដោយសារតែការជំរុញរបស់ថៃ លួន បច្ចេកទេសផលិតក្រដាសរបស់ចិនកាន់តែល្អឥតខ្ចោះទៀតផង។
នៅឆ្នាំ១១៨៩រោងចក្រផលិតក្រដាសដំបូងត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅប្រទេសបារាំង ហើយពីច្រកទ្វារនេះ បច្ចេកទេសផលិតក្រដាសបានរីកដុះដាលពាសពេញទ្វីប។លុះដល់សតវត្សទី១៣ក្រដាសជាផ្លូវការបានបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងប្រទេសបារាំងដែលមានរោងម៉ាស៊ីនក្រដាសនៅ Troyes បន្ទាប់មកEssones ។
-នៅឆ្នាំ ១៤៤៥ លោក Gutenberg (អាល្លឺម៉ង់) បានបង្កើតរោងពុម្ព។ នេះគឺជាចំណុចរបត់ដំបូងដើម្បីធ្វើឱ្យការបោះពុម្ពកាន់តែងាយស្រួលកាន់តែប្រសើរឡើង។
-នៅឆ្នាំ ១៧៩៩ លោក Louis-Nicolas Robert (១៧៦១ -១៨២៨) និងឪពុករបស់គាត់បានបង្កើតម៉ាស៊ីនក្រដាសបន្ត។ សម្គាល់វឌ្ឍនភាពក្នុងការផលិតក្រដាសកាន់តែលឿនសម្បូរបែប និងថោកជាង។
-នៅឆ្នាំ ១៨២៥ ទិន្នន័យបានបង្ហាញថាទិន្នផលក្រដាសដ៏ធំត្រូវបានសម្រេចនៅអឺរ៉ុប និងអាមេរិក។ សូមបញ្ជាក់ថាក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ការវេចខ្ចប់ក្រដាស និងកេសបានចាប់ផ្តើមអភិវឌ្ឍយ៉ាងខ្លាំង និងបានសម្គាល់រូបរាងនៃម៉ាស៊ីនក្រដាសកាតុងធ្វើកេសពហុស្រទាប់ជាច្រើន។
-នៅឆ្នាំ១៨៥៦ វិស្វករជនជាតិអង់គ្លេសម្នាក់ឈ្មោះ Edward C. Haley បានបង្កើតក្រដាសក្រាស ដែលប្រើសម្រាប់ផលិតមួកសុវត្ថិភាព ហើយនៅឆ្នាំ១៨៥៧ លោក Jojeph Coyetty (ជនជាតិអាមេរិក) បានបង្កើតបង្គន់ធ្វើពីក្រដាស៕
