អំពីម្អូបចិន ៖ កាលពីមុន ទីក្រុងនីមួយៗមានសហគមន៍ជនជាតិចិន ដែលមានហាង ភោជនីយដ្ឋាន ហាងលក់ថ្នាំរុក្ខជាតិ សាលារៀន សាលប្រជុំ… នៅម្តុំមាត់ទន្លេពិសេសថ្សារចាស់និងផ្សារថ្មី ហើយម្ចាស់ភោជនីដ្ឋានគឺសុទ្ធកូនកាត់ចិននិងចិនឆៅ ចំណែកខ្មែរវិញនិយមលក់តាមចិញ្ចើមថ្នល់ហើយម្ហូបសុទ្ធតែស្គាល់រសជាតិអស់ហើយ។
សិល្បៈនៃម្ហូបចិនមានតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ។ មានសុភាសិតចិនមួយពោលថា “អាហាររបស់មនុស្សអមតៈ” អាហារចិនមិនត្រឹមតែបំពេញនូវរសជាតិនៃអ្នកហូបចុកប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាអាហារសម្រាប់ភ្នែក(តុបតែង)ផងដែរ។ ម្ហូបចិនត្រូវតែផ្សំពណ៌ ក្លិន និងរសជាតិ។ ប្រជាជនចិនបរិភោគតាមបែបវិទ្យាសាស្ត្ររហូតដល់ប្រើ យិនសិន និងធាតុទាំងប្រាំ លទ្ធិខុងជឺ និងឱសថទៅក្នុងចានរបស់ពួកគេ។
ផ្ទះបារាំង ៖ នៅសម័យចតុមុខចាប់មានមានវីឡា និងផ្ទះបែបបារាំងដ៏ស្រស់ស្អាតជាច្រើនហើយបានបន្សល់ទុករហូតសព្វថ្ងៃនេះ។ ក្នុងសម័យអាណានិគម ផ្ទះជនខ្មែរភាគច្រើនជាផ្ទះប្រក់ស្លឹកត្នោត ស័ង្កសីមានជញ្ជាំងក្តារ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ “លោកខាងលិច” នាំចូលសម្ភារសម្រាប់សាងសង់ផ្ទះតាមរចនាប័ទ្មដូចជនជាតិអឺរ៉ុប: ធ្វើពីក្បឿងសេរ៉ាមិចឬថ្មក្រានីតដែលអនុញ្ញាតឱ្យផ្ទះរស់នៅរាប់រយឆ្នាំហើយអាចទប់ទល់នឹងគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិទាំងអស់។
ផ្ទះបារាំងភាគច្រើនមានទីតាំងនៅលើផ្លូវធំ រ៉ូមែនទិក…មានយានដ្ឋាន សួនច្បារ បន្ទប់គេងជាច្រើន បន្ទប់ទទួលទានអាហារដាច់ដោយឡែក បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ និងផ្ទះបាយ ជាមួយនឹងគ្រឿងបរិក្ខារពេញលេញ ហើយអ្វីៗគឺស្អាតៗ។រៀបការជាមួយប្រពន្ធជនជាតិជប៉ុន ៖ បើបុរសណាបានរៀបការជាមួយជនជាតិជប៉ុនគឺពិតជាភ័ព្វ តែបើបានត្រឹមរៀបការជាមួយស្រ្តីខ្មែរក៏ប្រហាក់ប្រហែលគ្នាដែរ។ នៅតែជាលក្ខណៈវប្បធម៌ដែលយើងចូលចិត្តនៅពេលនិយាយអំពីប្រទេសជប៉ុន។ ចាំមើលថាតើមានរឿងអ្វីអស្ចារ្យខ្លះពីប្រពន្ធបុរាណជប៉ុន។ ស្ត្រីជប៉ុនចាត់ទុកការងារផ្ទះជាការងារស្មោះត្រង់ ហើយលះបង់ខ្លួនឯងក្នុងការងារដូចកម្មករដទៃទៀតក្នុងសង្គម។ ពួកគេបានរៀនពីរបៀបចំណាយនិងគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុគ្រួសារតាំងពីពួកគេរៀននៅវិទ្យាល័យ។ ដូច្នេះហើយពួកគេនឹងក្លាយជាអ្នកកាន់គន្លឹះដ៏គួរឱ្យទុកចិត្តបំផុត។
ភាពស្មោះត្រង់ និងសុជីវធម៌ត្រូវបានវាយតម្លៃខ្ពស់នៅក្នុងវប្បធម៌ជប៉ុន។ ស្ត្រីធ្វើការជំនួសប្តីដើម្បីជាកូនក្មេកចំពោះឪពុកម្តាយទាំងសងខាង។ ស្ត្រីជនជាតិជប៉ុនគោរពស្វាមីរបស់ពួកគេខ្លាំងណាស់។ ពេលប្ដីត្រឡប់មកផ្ទះវិញក្រោយពីនឿយហត់ពីការងារ ប្រពន្ធនឹងសួរសុខទុក្ខគាត់នៅមាត់ទ្វារ ហើយនិយាយថា«បងធ្វើការច្រើនណាស់នៅថ្ងៃនេះ»។
ប្រពន្ធជនជាតិជប៉ុនអាចស្រលាញ់ប្តីក្រីក្រ ប៉ុន្តែនឹងសោកសៅជាខ្លាំង ប្រសិនបើគាត់ជាមនុស្សកំសាក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយវប្បធម៌ជប៉ុនមិនអនុញ្ញាតឱ្យប្រពន្ធមើលងាយប្តីរបស់នាងនិងផ្ទុយមកវិញទេ។ ទោះនាងខកចិត្តក៏ដោយ ភរិយាជនជាតិជប៉ុននឹងការពារកិត្តិយសស្វាមីជានិច្ច។ ការនិយាយអាក្រក់ពីប្តីនៅទីសាធារណៈ និងអ្នកក្រៅជាទង្វើគួរឲ្យអាម៉ាស់សម្រាប់ស្ត្រីជប៉ុន។ ដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ ពួកគេនឹងការពារកិត្តិយសប្តីមុន អំឡុងពេល និងក្រោយពេលរៀបការ។
ម្តាយជនជាតិជប៉ុននឹងមិនការពារកូនរបស់ពួកគេនៅក្នុងដូងដែលមានសុវត្ថិភាពនោះទេ។ សង្គមលើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យអនុញ្ញាតឱ្យកុមារស្វែងយល់ពីពិភពលោកឱ្យបានច្រើនមុនពេលពួកគេក្លាយជាមនុស្សពេញវ័យ។ ម្តាយជនជាតិជប៉ុនចាត់ទុកការអប់រំកូនរបស់ពួកគេឱ្យមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងគ្រួសារច្រើនជាងសាលា។ ដូច្នេះ ពួកគេនឹងទទួលយកការទទួលខុសត្រូវនៅពេលអ្នកធ្វើអ្វីមួយខុស ហើយធ្វើការជាមួយអ្នកដើម្បីកែកំហុស។
ម្តាយជនជាតិជប៉ុនជឿជាក់លើតម្លៃជាតិ និងបង្រៀនកូនៗអំពីមោទនភាពជាតិតាំងពីតូច។ ពួកគេបង្រៀនកូនឲ្យក្លាហានតស៊ូប្រឆាំងនឹងអំពើខុសឆ្គង ទោះចាញ់ក៏មិនត្រូវខ្មាសនឹងមនសិការដែរ។ ខាងលើនេះគឺគ្រាន់តែជាគុណសម្បត្តិមួយចំនួនដែលយើងស្រឡាញ់ចំពោះភរិយាជនជាតិជប៉ុន។ យើងក៏ត្រូវរៀនរឿងជាច្រើនដែរ។ ដូច្នេះហើយ ក្រៅពីចំណេះដឹង កុំភ្លេចបង្ហាញពិភពលោកឱ្យឃើញពីភាពទាក់ទាញរបស់មនុស្សស្រីរបស់អ្នក។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងលើមិនមានន័យថាមានការរើសអើងរវាងតំបន់ ឬប្រទេសឡើយ។ នេះគ្រាន់តែជាពាក្យប្រៀបធៀបសម្រាប់ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃតម្លៃប្រពៃណី និងសម័យទំនើប នៅពេលដែលរួមបញ្ចូលខ្លឹមសារទាំងនេះទៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ វានឹងជួយមនុស្សឱ្យមានសុភមង្គល និងជីវិតកាន់តែប្រសើរឡើង៕
