លោក កើតនៅថ្ងៃទី ១៨ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៨៧៤ នៅទីក្រុងប៉ារីស ហើយបានទទួលមរណភាពនៅឆ្នាំ ១៩៥១នៅទីក្រុងប៉ារីស គឺជាអ្នកថតរូប និងជាអ្នកថែរក្សាជនជាតិបារាំង ដែលបានកែសម្រួល និងចូលរួមក្នុងការប្រមូលរូបថតជាច្រើននៅលើអាណានិគមឥណ្ឌូចិន អង្គរ និងជីវិតប្រចាំថ្ងៃនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។
លោក ឡេអូន ប៊ូស៊ី វឌ្ឍនាការវ័យក្នុងគ្រួសារតូចមួយ ឪពុករបស់គាត់ជាបុគ្គលិកប្រៃសណីយ៍។ លោក មានបងប្រុសម្នាក់និងប្អូនស្រីពីរនាក់ដែលបែកគ្នាពេលលោកមានវ័យ១៥ឆ្នាំ។ លោកជាសិស្សនៅមហាវិទ្យាល័យ Jesuit នៃ Vaugirard បន្ទាប់មកនៅសាលា Sainte Geneviève លោកបានចូលរៀននៅ Ecole Polytechnique ក្នុងឆ្នាំ១៨៩៥ នៅពេលគាត់មានអាយុ ២១ ឆ្នាំ។ ក្នុងន័យសមរម្យលើកិច្ចប្រឹងប្រែងលោកបានទទួលអាហារូបករណ៍ពីសាលាដ៏ល្បីមួយនេះ ដែលគាត់បានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ និងយោធា។ នៅឆ្នាំទី៣នៃការសិក្សាដោយមានបំណងចង់បន្តអាជីពក្នុងផ្នែករដ្ឋបាលនៃកងទ័ពលោកបានចូលបម្រើការងារនៅប៉ុស្តិ៍នគរបាលអាណានិគមតាមការចង់បាននៅឆ្នាំ១៨៩៨ ការសិក្សារបស់គាត់បានបញ្ចប់ លោកបានចាកចេញទៅធ្វើការនៅវៀតណាម(តុងកឹង)ជាកន្លែងដែលគាត់បានអនុវត្តមុខងាររបស់គាត់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងនៅទីក្រុងហាណូយ។
នៅឆ្នាំ១៩០១លោកត្រូវបានគេធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍ទៅប្រទេសបារាំងដោយការឈប់សម្រាកសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺគ្រុនចាញ់ដែលលោកបានចុះកិច្ចសន្យា។ ជំងឺនេះនឹងបន្តគាត់ពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ ហើយប្រសិនបើគាត់ត្រឡប់ទៅតុងកឹងវិញ។ នៅឆ្នាំ ១៩០២ លោកនឹងប្តូររវាងការស្នាក់នៅតុងកឹង និងប្រទេសបារាំងសម្រាប់ការសម្រាកព្យាបាលរហូតដល់ឆ្នាំ១៩១៧។ បន្ទាប់លុះមករហូតដល់ឆ្នាំ ១៩២០គាត់បានទទួលតំណែងជាអនុសេនាធិការយោធាដែលស្មើនឹងឋានន្តរស័ក្តិ។ វរសេនីយ៍ឯកនៅក្នុងថ្មើរ
ជើង។ ពេលនោះលោកក៏បានចូលនិវត្តន៍បន្ទាប់ពីការបម្រើរយៈពេល២៨ឆ្នាំដោយទទួលបានមេដាយកិត្តិយសនៃកងវរសេនាតូចនៃឋានៈជាទាហានក្នុងឆ្នាំ ១៩១៦។
កាលលោករស់នៅក្នុងជីវិភាពជាជនស៊ីវិល លោកបានរៀបការជាមួយ Marie Hoerd ក្នុងឆ្នាំ១៨៩៩ ហើយមានកូនបីនាក់ (ឆ្នាំ១៨៩៩ មានកូនទី១ ឆ្នាំ១៩០៣កូនទី២ ១៩០៦កូនទី៣)។ លោកចាប់ផ្តើមអាជីពជាអ្នកថតរូបក្នុងនាមជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត បន្ទាប់មកសម្រាប់ Archives of the Planet និងជាអ្នកថតរូបផ្លូវការសម្រាប់រដ្ឋាភិបាលនៃឥណ្ឌូចិន។
អាចបញ្ជាក់ថា លោកធ្វើតាមចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួនសម្រាប់ការថតរូប ហើយរំលេចវាដោយប្រើ autochrome ដែលជាដំណើរការពណ៌ឧស្សាហកម្មដំបូងគេ ដែលត្រូវបានប៉ាតង់ដោយបងប្អូន Lumièreក្នុងឆ្នាំ ១៩០៣ និងដាក់លក់នៅលើទីផ្សារសម្រាប់សាធារណជនទូទៅនៅឆ្នាំ១៩០៧។ ចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់អ្នកថតរូបនេះ និងចំណេះដឹងរបស់លោកសម្រាប់ដំណើរការនេះបានផ្តល់ឱកាសឱ្យគាត់ក្លាយជាអ្នកសរសេរ ហើយពន្យល់នៅក្នុងអត្ថបទពេញនិយមអំពីគោលការណ៍ និងពេលវេលានៃការបង្ហាញដែលចាំបាច់សម្រាប់ការថតរូបត្រឹមត្រូវ។
នៅឆ្នាំ ១៩១៣ លោកបានក្លាយជាសមាជិកនៃសមាគមថតរូបបារាំង (SFP) ហើយនៅឆ្នាំនោះគឺលោកថែមទាំងបានចូលរួមក្នុងការប្រកួតប្រជែងលើកទី៦សម្រាប់រូបថតពណ៌នៅលើautochrome, dioptichrome និង omnicolor plates ហើយបានឈ្នះពានរង្វាន់ចំនួនពីរលើក។
នៅឆ្នាំ ១៩២១លោក ឡេអូ ប៊ូស៊ី ត្រូវបានបញ្ចប់ពីកាតព្វកិច្ចយោធារបស់ខ្លួន ហើយវាគឺជាមួយនឹងភាពរីករាយ និងចំណង់ចំណូលចិត្តដែលគាត់បានថតរូបអាជីពនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ទីតាំងពេញចិត្តទី១នៅរាជធានីភ្នំពេញដែលលោកគិតថាងាយស្រួលរស់នៅផង និងទេសភាពល្អផង។ ការថតរូបសម្រាប់ខ្លួនឯងហើយក៏សម្រាប់ការតាំងពិព័រណ៍អាណានិគមនៅ Marseille ផងដែរ។ លោកចាប់ផ្ដើមស្គាល់និងថតរូបសម្រាប់សិល្បៈថតរូបច្រើនជាងផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រ ឬខាងជាតិសាសន៍នៅតំបន់យើងនេះ។ ហើយនៅឆ្នាំ១៩២៣លោកក៏បានក្លាយជាអ្នកថតរូបជាប់កិច្ចសន្យាផ្លូវការសម្រាប់រដ្ឋាភិបាលទូទៅនៃឥណ្ឌូចិន ដោយធ្វើការក្រោមការបញ្ជារបស់ René Têtart។ វាគឺនៅក្នុងមុខងារនេះដែលយើងស្គាល់រូបថតរបស់លោកដែលត្រូវបានពេញនិយមដោយកាតប៉ុស្តាល់។
នៅឆ្នាំ ១៩២៦ នាយកដ្ឋានថតរូបរបស់ René Têtart ត្រូវបានរំលាយ ប៉ុន្តែលោក ឡេអូ ប៊ូស៊ី នៅតែរក្សា និងទទួលបន្ទុកផ្នែកថតរូបដដែល។ កិច្ចការប្រើកាម៉េរ៉ាគឺជាសេវានេះភ្ជាប់ទៅនឹងការិយាល័យឥណ្ឌូចិនដែលនឹងរៀបចំពិព័រណ៍អាណានិគមឆ្នាំ១៩៣១វាថែមទាំងនឹងក្លាយជាក្បាលម៉ាស៊ីនឃោសនាទេសចរណ៍សម្រាប់ឥណ្ឌូចិនទៀតផង។ រូបថតទាំងនេះបន្តផលិតឡើងវិញ និងលក់ជាកាតប៉ុស្តាល់។ ពួកគេនឹងបម្រើជាជំនួយផ្នែកចារកម្មសម្រាប់ទាហានរបស់យើងពីឆ្នាំ ១៩៤៥-១៩៥៤ ។
សូមបញ្ជាក់ថា អូតូក្រូម ចំនួន១៣៥៩ នៃអង្គរ រាជធានីភ្នំពេញ តុងកឹង និងកូសាំងស៊ីន ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩១០-១៩២០ ឥឡូវនេះនៅលើអ៊ីនធឺណិត សូមអរគុណដល់ Musée Albert Kahn បានរៀបចំឡើងសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយឳ្យស្គាល់រឿងរ៉ាវពីមួយឆ្នាំមុន ។ រូបថតដ៏មានតម្លៃទាំងនេះជាច្រើនសន្លឹកពីមុនត្រូវបានប្រើប្រាស់ និងប្រើប្រាស់ច្រើនពេកសម្រាប់គោលបំណងពាណិជ្ជកម្ម ជាទូទៅដោយមិនផ្តល់កិត្តិយសដល់អ្នកនិពន្ធរបស់ពួកគេ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកស្រាវជ្រាវដ៏ឈ្លាសវៃមួយចំនួនបានទិញសិទ្ធិបោះពុម្ពនៅ Musée Albert Kahn ហើយបានផ្តល់កិត្តិយសដល់អ្នកនិពន្ធយ៉ាងត្រឹមត្រូវ៖ នេះជាឧទាហរណ៍ករណី Julio Jeldres សម្រាប់សៀវភៅរបស់លោក ព្រះបរមរាជវាំងចតុមុខ ចាប់ពីពេលនេះតទៅ ការផ្តល់ឥណទានដល់អ្នកថតរូបនៅពេលដែលចរាចរលើបណ្តាញអ៊ីនធឺណេតកាន់តែរីករាលដាលហាក់ដូចជាកាន់តែមានសារៈសំខាន់៕
កុមារកម្ពុជា អង្គុយមុខប្រាសាទអង្គរវត្ត ដែលជាស្នាដៃលោក LEON BUSY។
