សំបុត្រស្នេហារវាងយុទ្ធជន និងគូស្នេហ៍រាប់លានសន្លឹកត្រូវបានគេរកឃើញក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២

ក្រោយសង្គ្រាមរលត់ទៅអ្នកដែលបានឆ្លងកាត់គឺមានអារម្មណ៍កាន់តែជិតស្និទ្ធជាមួយអ្នករាល់ថ្ងៃពិសេសអ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងវ័យស្នេហា។ ម្ចាស់សំបុត្រទាំាងឡាយបាននិយាយឱ្យដឹងថា «ខ្ញុំរស់នៅជាមួយការចងចាំធម្មតា និងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអាចរំលឹកខ្ញុំអំពីរឿងរ៉ាវពោរពេញដោយភាពគ្រោធគ្រាត។ ពាក្យទាំងនេះគឺជាពាក្យរបស់អ្នកទោសនៃសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរដែលបង្ហាញភរិយារបស់គាត់នូវក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់តាមរយៈសំបុត្រ។

សំបុត្រស្នេហាជូនយុទ្ធជនក្នុងសម័យសង្គ្រាម
ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ចន្លោះ ឆ្នាំ ១៩៣៩ ដល់ ១៩៤៥ មានសបុត្រមនោសញ្ចេតនារាប់លានបានសរសេរសម្តែងក្តីទុក្ខព្រួយ និងក្តីអស់សង្ឃឹមរបស់គូស្នេហ៍រាប់សែនគូ។

ខ្លឹមសារក្នុងលិខិតស្នេហាទាំងនេះគឺជាពាក្យដែលប្រមូលបានដោយអ្នកស្រឡាញ់ប្រវត្តិសាស្រ្តដែលធ្វើការឱ្យប្លុក Cross-Files ដែលជាប្លក់ផ្លូវការរបស់បណ្ណសារ ICRC ហើយអ្នកដែលធ្វើការងារនេះ គឺធ្វើឱ្យប្រាកដថា ការចងចាំនឹងមិនអាចបំភ្លេចឡើយ។ ក្នុងគ្រាដ៏អាប់អួរនោះ គេបានសម្រេចចិត្តបង្ហាញអ្នកអាននូវការឆ្លើយឆ្លងមួយចំនួន ដែលពោរពេញទៅដោយអារម្មណ៍ផ្សេងៗ ដូចជាភាពថ្លៃថ្នូរ ភាពទន់ភ្លន់ និងក្តីទុក្ខព្រួយជាដើមដែលបានថ្លាថ្លែងផ្ញើជូនគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងកំឡុងនៃភ្លើងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ឆាបឆេះចន្លោះឆ្នាំ ​1939-1945 នៅទ្វីបអឺរ៉ុប។

គេនៅចាំបានថា នាខែកញ្ញាឆ្នាំ ១៩៣៩ គណៈកម្មាធិការអន្តរជាតិនៃកាកបាទក្រហមបានបង្កើតទីភ្នាក់ងារអ្នកទោសក្នុងសង្គ្រាម (ACPG)ហើយបានដើរតួនាទីជាអន្តរការីរវាងអ្នកបញ្ជូនការឆ្លើយឆ្លងគ្នាពេញមួយសង្រ្គាមលោកលើកទីពីរតែម្តង។ ក្នុងអំឡុងពេលសង្រ្គាមនោះ មានសំបុត្រចំនួន២០លានសន្លឹកត្រូវបានផ្ញើតាមរយៈ ACPG ទៅកាន់អ្នកទោសសង្រ្គាម និងជនស៊ីវិលដែលជាក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។

ចាប់តាំងពីការចាប់ផ្តើមនៃអរិភាព(កើតសង្គ្រាម) នៅពេលដែលទំនាក់ទំនងប្រៃសណីយ៍រវាងប្រទេសដែលមានសង្រ្គាមត្រូវបានរំខាន(បិទមិនដំណើរការ) សំបុត្ររាប់ពាន់សន្លឹកដែលសរសេរដោយគ្រួសារ មានការព្រួយបារម្ភអំពីជោគវាសនារបស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេបានទៅដល់ទីក្រុងហ្សឺណែវ។ បន្ទាប់មកអត្ថបទទាំងនេះត្រូវតែត្រូវបានសង្ខេបខ្លីយកត្រឹមតែ២៥ពាក្យ ហើយចម្លងតាមទម្រង់ពិសេស ដែលគេហៅថា «សារស៊ីវិល ឬសារគ្រួសារ»។

នៅក្នុងឯកសារបណ្ណសារមួយចំនួន យើងនៅតែរកឃើញដាននៃអក្សរដើម។ គេឃើញស្ត្រី​បង្ហាញ​ពីក្តី​ស្រឡាញ់ ក្តី​បារម្ភ និង​ក្តី​សង្ឃឹម​ក្នុង​ការ​បង្កើត​ទំនាក់​ទំនង​ជា​ថ្មី​ជាមួយ​គូស្នេហ៍​របស់​ពួក​គេ និង​ការ​មាន​ក្តីសង្ឃឹមអំពីការជួបជុំគ្នាជាថ្មី។ ដូចជានៅក្នុងសំបុត្រនេះនាង Simone បានសរសេរទៅកាន់ស្វាមីរបស់នាងដែលឈរជើងនៅតំបន់ Dakar ។ មានសំបុត្រខ្លះគឺជាការប្រកាសសារភាពអំពីស្នេហាពិតទៅដល់គូសង្សារដែលនៅទីលានប្រយុទ្ធ ឬកំពុងជាប់ឃុំក្នុងឋានៈជាអ្នកទោសសង្គ្រាម។ ដូច្នេះ​សំបុត្រ​នេះ​សរសេរ​ដោយ​នាវិក​ជនជាតិ​បារាំង​ម្នាក់​ពី Bizerte ទៅ​កាន់​អ្នក​ដែល​គាត់​ស្រឡាញ់។ សំបុត្រមួយទៀតត្រូវបានផ្ញើរទៅគូស្នេហ៍ តែភាគីម្ខាងទៀតមិនបានទទួល។ តើ​រឿងរ៉ាវស្នេហា និងព្រាត់ប្រាស់​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ដំណើរ​ជីវិត​របស់​គូស្នេហ៍​ទាំង​ឡាយយ៉ាងណាខ្លះ ?

សម្រាប់អ្នកទោសបារាំងដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅឆ្នាំ ១៩៤០ ហើយភាគច្រើននៅតែជាប់ឃុំឃាំងអស់រយៈពេល ៥ ឆ្នាំ ពេលវេលាគឺយូរណាស់សម្រាប់ពួកគេ ហើយការបែកគ្នាពីប្រពន្ធ ឬគូដណ្តឹងជាការព្រាត់និរាស្រ្តពោរពេញដោយក្តីឈឺចាប់ស្ទើរប្រះឱរា។ តើតាមរបាយការណ៍ពីប្រៃសនីយ៍ គេទទួលបានទិន្ន័យជាក់លាក់ គឺមានសំបុត្រ និងកាតចំនួន ២០លានត្រូវបានផ្ញើតាមរយៈ ACPG ទៅកាន់អ្នកទោសសង្រ្គាម និងជនស៊ីវិល។ ចាប់ពីថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៤១ មកមានសំបុត្រ និងកាតដែលផ្ញើទៅកាន់អ្នកទោសសង្គ្រាមត្រូវតែបានសរសេរសង្ខេបតាមទម្រង់ពិសេសដែលត្រូវបានផ្ញើដោយអ្នកទោសខ្លួនឯង។

ជាក់ស្តែង សំបុត្រដែលផ្ញើដោយអ្នកទោសឈ្មោះ Oflag IV D ទៅកាន់ប្រពន្ធរបស់គាត់ដែលរស់នៅក្នុង Casablanca ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីការចងសម្ព័ន្ធមិត្តនៅអាហ្វ្រិកខាងជើង និងការទម្លាក់គ្រាប់បែកក្នុងទីក្រុង។ នេះគ្រាន់ជាសារមួយចង់បញ្ជាក់ថា កាលពីមុនយើងគ្មាន ទូរស័ព្ទ តេឡេក្រាម ហ្វេសប៊ុកទេ ដូច្នោះសំបុត្រទាំងអស់សរសេរចេញពីបេះដូង ជាពិសេសសំបុត្រគ្រួសារទាហាន ដែលចង់ដឹងពីជីវិតតើស្លាប់ឬរស់ មានសេចកី្តសុខ និងទុក្ខយ៉ាងណា៕

នេះជាសំបុត្រមួយដែលសមាជិកគ្រួសារបានផ្ញើជូនមនុស្សជាទីស្រលាញ់ ដែលចូលរួមប្រយុទ្ធក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ។

រក្សាសិទ្ធិគ្រប់បែបយ៉ាងដោយ អាម៉ាហ្សាឌៀ អេឌូសិន ឆ្នាំ២០២៤  គោលការណ៍ឯកជនភាព