ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី មានបំណងទាក់ទាញវិនិយោគិនដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិ ជាមួយនឹងកម្មវិធីទិដ្ឋាការមាសថ្មីរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកវិភាគបានព្រមានថា គោលនយោបាយនេះ អាចទាញយកការលាងលុយកខ្វក់ឆ្លងព្រំដែន និងជំរុញឱ្យលំនៅដ្ឋានឡើងថ្លៃ។
សារព័ត៌មាន Nikkei Asia បានរាយការណ៍ថា គម្រោងទិដ្ឋាការនេះ ត្រូវបានដាក់ឱ្យដំណើរការកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍សប្តាហ៍មុន ដោយធ្វើឱ្យវាកាន់តែងាយស្រួលសម្រាប់ជនបរទេសក្នុងការវិនិយោគ និងរួមចំណែកទ្រព្យសម្បត្តិ បំណិន ឬភាពជំនាញរបស់ពួកគេ ដល់ប្រទេសសេដ្ឋកិច្ចដ៏ធំបំផុតរបស់អាស៊ីអាគ្នេយ៍មួយនេះ។
ក្រុមវិនិយោគិនជាបុគ្គល ត្រូវតែបង្កើតក្រុមហ៊ុនមួយ ដែលមានតម្លៃ 2.5 លានដុល្លារអាមេរិក ដើម្បីទទួលបានទិដ្ឋាការរយៈពេល៥ឆ្នាំ ឬ 5 លានដុល្លារទទួលបានទិដ្ឋាការរយៈពេល១០ឆ្នាំ។
ជាជម្រើស ពួកគេអាចធានាបាននូវការអនុញ្ញាតរយៈពេល 5 ឆ្នាំ ឬ 10 ឆ្នាំ ដោយដាក់ប្រាក់យ៉ាងហោចណាស់ 35ម៉ឺនដុល្លារ និង 70ម៉ឺន ដុល្លារតាមចំនួនឆ្នាំទាំងនេះ។ ប្រាក់នេះ អាចត្រូវបានដាក់ជាប្រាក់បញ្ញើ ឬប្រាក់ដែលប្រើដើម្បីទិញមូលបត្របំណុលរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌូនេស៊ី និងភាគហ៊ុនក្រុមហ៊ុនរដ្ឋ។
ទិដ្ឋាការមាសប្រភេទមួយផ្សេងទៀត អនុញ្ញាតឱ្យបុគ្គលទាំងឡាយស្នាក់នៅ៥ឆ្នាំ ដោយដាក់ប្រាក់បញ្ញើចំនួន 13ម៉ឺន ដុល្លារនៅក្នុងធនាគារដែលគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋាភិបាល និងទិញអាផាតមិន១ ដែលមានតម្លៃចាប់ពី 1លានដុល្លារឡើងទៅ។
សម្រាប់វិនិយោគិនសាជីវកម្ម តម្រូវឲ្យធ្វើការវិនិយោគ 25លានដុល្លារ ទើបទទួលបានទិដ្ឋាការរយៈពេល៥ឆ្នាំ និងតម្រូវឲ្យធ្វើការវិនិយោគចំនួន 50លានដុល្លារ ទើបទទួលបានទិដ្ឋាការរយៈពេល១០ឆ្នាំ ដោយអាចធ្វើទៅបានដែក្រុមនាយក និងក្រុមស្នងការរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។
សារព័ត៌មាន Asia News Network បានស្រង់សម្តីប្រធានាធិបតីឥណ្ឌូនេស៊ី លោក Joko Widodo ដែលបានថ្លែង ពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍សប្តាហ៍មុនថា កម្មវិធីនេះនឹងមានឥទ្ធិពលច្រើនណាស់លើប្រទេសនេះ ដោយបង្កើនការចំណេញដើមទុន ការបង្កើតការងារ និងការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យា។
ប្រមុខទីភ្នាក់ងារអន្តោប្រវេសន៍របស់ប្រទេសនេះ លោក Silmy Karim បាននិយាយថា ទិដ្ឋាការថ្មីនេះ នឹងបង្កើតឱកាសជាច្រើនសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនបរទេស ដែលបានបង្កើតនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីរួចហើយ។
ពួកគេក៏ នឹងកាត់បន្ថយវត្តមានរបស់អ្នកដំណើរឌីជីថល និងអ្នកទេសចររយៈពេលវែង ដែលរួមចំណែកតិចតួច ចំពោះសេដ្ឋកិច្ចក្នុងស្រុក ខណៈដែលកំពុងរស់នៅក្នុងគោលដៅទេសចរណ៍នានា ដូចជាកោះបាលី ដោយប្រើទិដ្ឋាការទេសចរណ៍។
ចាប់តាំងពីការចាប់ផ្តើមកម្មវិធីសាកល្បងនេះ សម្រាប់ការអនុញ្ញាតពីឆ្នាំមុន ឥណ្ឌូនេស៊ី បានចេញទិដ្ឋាការមាសជិត 300ទិដ្ឋាការ ដែលទទួលបានការវិនិយោគចំនួន 123លានដុល្លារ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមអ្នកជំនាញ បានលើកឡើងពីការព្រួយបារម្ភជុំវិញការគំរាមកំហែងជាសក្តានុពលនៃការលាងលុយកខ្វក់ឆ្លងដែន និងសកម្មភាពឧក្រិដ្ឋកម្មជាច្រើនផ្សេងទៀត ក៏ដូចជាអតិផរណាតម្លៃលំនៅឋាន។
ប្រទេសជាច្រើនដូចជា កាណាដា ចក្រភពអង់គ្លេស និងសិង្ហបុរី បានបញ្ឈប់រាល់កម្មវិធីទិដ្ឋាការវិនិយោគស្រដៀងគ្នានេះ បន្ទាប់ពីកំណត់ថា ពួកគេមិនបានបង្កើតការងារ និងអាចប្រើជាមធ្យោបាយមួយ ដើម្បី សំចតប្រាក់ដែលគ្មានសុវត្ថិភាព ដូចដែលទីភ្នាក់ងារ Reuters បានរាយការណ៍កន្លងមក។
នាយកប្រតិបត្តិនៃមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាសេដ្ឋកិច្ច និង ច្បាប់ ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងហ្សាកាតា លោក Bhima Yudhistira បានប្រាប់កាសែត សៅឆាយណាម៉រនីងផុស និយាយថា៖ “ប្រទេសដែលបានលុបចោលគោលនយោបាយទិដ្ឋការមាស គឺមានវិធានការប្រឆាំងនឹងការលាងលុយកខ្វក់ ដែលតឹងរ៉ឹងជាងប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ហើយពួកគេថែមទាំងគិតថា ទិដ្ឋការមាស នឹងអនុញ្ញាតឱ្យមានការលាងលុយកខ្វក់ឆ្លងព្រំដែន និងការវិនិយោគខុសច្បាប់ទៀតផង”។
លោក បានបន្ថែមថា ទិដ្ឋាការមាសតែមួយ មិនអាចមានផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗនោះទេ ព្រោះតែអ្នកវិនិយោគកំពុងអនុវត្តវិធីសាស្រ្ត “រង់ចាំមើល” ក្នុងអំឡុងពេលអន្តរកាលរបស់រដ្ឋាភិបាល ដោយប្រធានាធិបតីបច្ចុប្បន្ន នឹងត្រូវចុះចេញពីតំណែងនៅក្នុងខែតុលាខាងមុខ។
កម្មវិធីទិដ្ឋាការមាសរបស់ប្រទេសព័រទុយហ្កាល់ដែលពីមុន បានអនុញ្ញាតឱ្យជនបរទេសទទួលបានសិទ្ធិរស់នៅ ដោយការទិញអចលនទ្រព្យ ដែលនាំឱ្យមានការកើនឡើងនៃអចលនទ្រព្យ និងតម្លៃជួល។ គេបានធ្វើវិសោធនកម្មគោលនយោបាយរបស់ខ្លួនកាលពីដើមឆ្នាំនេះ ដោយដកចេញនូវការវិនិយោគអចលនទ្រព្យដើម្បីមានផ្លូវរស់នៅ។
សេដ្ឋវិទូ Nailul Huda នៃ មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាសេដ្ឋកិច្ច និង ច្បាប់ បានប្រាប់ សៅឆាយណាម៉រនីងផុស ថា៖ “ប្រសិនបើអ្នកកាន់ទិដ្ឋាការមាស អាចកាន់កាប់ដីនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី, នោះវាអាចជាការគំរាមកំហែងចំពោះសពលរដ្ឋឥណ្ឌូនេស៊ី។ កម្មសិទ្ធិដីធ្លី នៅទីបំផុត អាចផ្លាស់ប្តូរពីប្រជាជនឥណ្ឌូនេស៊ី ទៅជាជនបរទេសទាំងអស់ ហើយវាអាចនាំឱ្យមានការតវ៉ាពីក្រុមអ្នកស្រុក។ ”
ទាក់ទិននឹងកង្វល់ទាំងនេះ លោកប្រធានាធិបតី Widodo បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ទិដ្ឋាការទាំងនេះ មានគោលបំណងសម្រាប់ “ក្រុមអ្នកធ្វើដំណើរដែលមានគុណភាពល្អ” ដែលរួមចំណែកជាវិជ្ជមានដល់សេដ្ឋកិច្ច និងមិនមែនសម្រាប់ក្រុមអ្នកដែលបង្កការគំរាមកំហែងដល់សន្តិសុខជាតិនោះទេ។
បណ្តាញព័ត៌មានអាស៊ី បានដកស្រង់សម្តីគាត់ ដូចបាននិយាយថា៖ “ក្រុមអាជ្ញាធរ ត្រូវតែជ្រើសរើស និងវាយតម្លៃដោយប្រុងប្រយ័ត្ន អំពីការរួមចំណែករបស់ក្រុមអ្នកដាក់ពាក្យសុំម្នាក់ៗ”។
ជាការឆ្លើយតប លោក Silmy Karim បាននិយាយថា ការិយាល័យរបស់លោក នឹងអនុវត្តដំណើរការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងតឹងរ៉ឹង សម្រាប់អ្នកដាក់ពាក្យសុំទិដ្ឋាការមាសទាំងអស់ ដែលនឹងរាប់បញ្ចូលទាំងការសម្របសម្រួលជាមួយក្រុមប៉ូលិស Interpol និងមជ្ឈមណ្ឌលរបាយការណ៍និង វិភាគប្រតិបត្តិការ ហិរញ្ញវត្ថុផងដែរ៕
ក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាចិន (សៀវម៉ី) Xiaomi បានទិញដីមួយកន្លែងក្នុងទីក្រុងប៉េកាំងក្នុងតម្លៃ 842 លានយួន (ប្រមាណ $116 លានអាមេរិក) ដើម្បីពង្រីកការផលិតរថយន្តអគ្គិសនី បន្ទាប់ពីជោគជ័យក្នុងការចាប់ផ្តើម នៃរថយន្តស៊េរីទំនើបរបស់ខ្លួន។
យោងតាមឯកសារដែលបានចេញផ្សាយដោយគណៈកម្មការផែនការ និងធនធានធម្មជាតិក្រុងប៉េកាំង ឲ្យដឹងថា ដីទំហំ 53 ហិកតានោះ មានទីតាំងនៅជិតរោងចក្ររថយន្តអគ្គិសនី (EV) ដែលមានស្រាប់របស់ក្រុមហ៊ុន Xiaomi នៅក្នុងសង្កាត់ Yizhuang នៃរដ្ឋធានីនេះ។ ឯកសារនេះ បាននិយាយថា ដីនេះ ត្រូវបានទិញដោយក្រុមហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធរបស់ Xiaomi គឺក្រុមហ៊ុន Xiaomi Jingxi Technology ហើយនឹងត្រូវបានប្រើសម្រាប់ “ការអភិវឌ្ឍន៍ឧស្សាហកម្មរថយន្តទំនើប និងរថយន្តឆ្លាតវៃថាមពលថ្មី”។
ក្រុមហ៊ុន Xiaomi បានចូលទីផ្សាររថយន្តក្នុងខែមីនា ដោយរថយន្តគំរូដំបូង SU7 មានតម្លៃ 215,900 យួន ជាជំហានដំបូង នៅក្នុងផែនការ 10 ពាន់លានដុល្លាររបស់នាយកប្រតិបត្តិ ឡី ជុន (Lei Jun) ដើម្បីក្លាយជាកម្លាំងដ៏សំខាន់ នៅក្នុងទីផ្សាររថយន្តអគ្គិសនី ។ លោក ឡី បាននិយាយកាលពីដើមខែនេះថា ក្រុមហ៊ុននេះ បានចែកចាយរថយន្តនេះចំនួន 30,000 គ្រឿងរួចហើយ ហើយកំពុងស្ថិតនៅលើផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់គោលដៅលក់ ក្នុងឆ្នាំ 2024 ដំបូងរបស់ខ្លួន រថយន្តចំនួន 100,000 គ្រឿងក្នុងខែវិច្ឆិកាឆាប់ៗនេះ។
ភាពភាវាយលុកភ្លាមៗរបស់ក្រុមហ៊ុន Xiaomi ទៅក្នុងរថយន្តអគ្គិសនី គឺផ្ទុយពីដៃគូប្រជែងជាច្រើន ដែលកំពុងជួបបញ្ហាដណ្តើមចំណែកទីផ្សារនៅក្នុងឧស្សាហកម្មដ៏ចង្អៀតមួយ។ ទីក្រុងប៉េកាំង បានផ្អាកការឧបត្ថម្ភធនជាតិ សម្រាប់ការទិញរថយន្តអគ្គិសនី ក្នុងឆ្នាំ 2022 ហើយ តម្រូវការដែលកំពុងធ្លាក់ចុះ បានធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុនផលិតរថយន្តអគ្គិសនីជាច្រើន ក្នុងនោះមានទាំងក្រុមហ៊ុន WM Motor Technology Group និងម៉ាក HiPhi ដ៏ល្បី ពីក្រុមហ៊ុន Human Horizons Shanghai Internet Technology បានក្ស័យធន ឬផ្អាកការផលិត។
ក្រុមហ៊ុនដែលល្បីខាងផលិតស្មាតហ្វូនមួយនេះ ក៏មានគោលបំណងចាប់ផ្តើមផលិត និងលក់រថយន្តស្ព័រដែលស្រដៀងទៅនឹងម៉ូដែល Y របស់ក្រុមហ៊ុន Tesla ដែរ នៅដើមឆ្នាំ 2025។ ពីមុន ក្រុមហ៊ុននេះ ធ្លាប់បាននិយាយថា ខ្លួនគ្រោងនឹងចាប់ផ្តើមការងារលើដំណាក់កាលទី២ នៃរោងចក្រផលិតរថយន្តរបស់ខ្លួនដោយការសាងសង់ គ្រោងនឹងបញ្ចប់ក្នុងឆ្នាំ 2025។ ដំណាក់កាលទី១ មានសមត្ថភាពផលិតរថយន្ត ប្រចាំឆ្នាំ ចំនួន150,000 គ្រឿង៕
តម្លៃប្រេង បានហក់ឡើងបន្ថែមពីលើការឡើងថ្លៃមុននេះ បន្ទាប់ពីក្រុមហាម៉ាស់ បាននិយាយថា អ៊ីស្រាអែល បានសម្លាប់មេដឹកនាំនយោបាយរបស់ខ្លួន ដោយបានបង្កភាពតានតឹងនៅក្នុងតំបន់១ ដែលផលិតប្រេងឆៅ ប្រមាណ១/៣ នៃប្រេងឆៅរបស់ពិភពលោក។
ប្រេងឆៅ Brent បានឡើងដល់ជិត $80 ក្នុងមួយធុង បន្ទាប់ពីធ្លាក់ចុះ 4.5% កាលពី៣វគ្គមុន ដោយតម្លៃនៅ West Texas Intermediate ប្រហែលជា $76។ ក្រុមហាម៉ាស់ បាននិយាយថា អ៊ីស្រាអែល បានសម្លាប់មេដឹកនាំនយោបាយរបស់ខ្លួន លោក អ៊ីស្មែល ហានីយ៉េះ(Ismail Haniyeh) នៅក្នុងការវាយប្រហារផ្លូវអាកាសមួយ នៅអ៊ីរ៉ង់។ ទង្វើនេះ បានកើតឡើងបន្ទាប់ពីការវាយប្រហារមុននេះ ដោយអ៊ីស្រាអែលលើក្រុងបេរូត ដែលបានសម្លាប់មេបញ្ជាការជាន់ខ្ពស់ ហេសបូឡា១រូប។
ជម្លោះនោះ មានការកើនឡើង តាំងពីចុងសប្តាហ៍មុន នៅពេលដែលការវាយប្រហាររបស់ក្រុមហេសបូឡាមួយ នៅតំបន់ Golan Heights ដែលគ្រប់គ្រងដោយអ៊ីស្រាអែល បានសម្លាប់ក្មេងចំនួន 12 នាក់ ដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ជាសក្តានុពលចំពោះកិច្ចចរចាបទឈប់បាញ់ដែលកំពុងបន្ត រវាងអ៊ីស្រាអែល និងក្រុមហាម៉ាស់។
ក្រុមពាណិជ្ជករប្រេង បាននឹងកំពុងវាយតម្លៃពីហានិភ័យនោះ និងថាតើវាអាចនាំឱ្យមានការវាយប្រហារបន្ថែមទៀតលើនាវាជាច្រើន ដែលកំពុងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់សមុទ្រក្រហមឬទេ ឬប៉ះពាល់ដល់ការផលិត និងការនាំចេញឬទេ ជាពិសេសពីប្រទេសអ៊ីរ៉ង់។ តម្លៃប្រេងឆៅ មិនមានប្រតិកម្មជាពិសេសចំពោះការវិវត្តថ្មីៗ ក្នុងសង្គ្រាម ដែលបាននិងកំពុងកើតឡើងតាំងពីដើមខែតុលា ឆ្នាំ 2023នោះទេ។
នៅក្រៅតំបន់មជ្ឈិមបូព៌ា រូបភាពតម្រូវការសកលនៅតែធ្លាក់ចុះ ដោយសារតែសេដ្ឋកិច្ចចិនធ្លាក់ចុះ អូសបន្លាយនៅតែបន្តមានទម្ងន់លើមនោសញ្ចេតនា។ ប្រេង Brent គ្រោងនឹងធ្លាក់ចុះប្រចាំខែ ប្រមាណ 7% ជាតម្លៃដ៏ធ្លាក់ចុះធំបំផុតក្នុងឆ្នាំនេះ ថ្វីបើតម្លៃទាំងឡាយ កំពុងត្រូវបានគាំទ្រដោយ OPEC+, ការទប់ស្កាត់ការផ្គត់ផ្គង់ និងក្តីរំពឹង ថា ធនាគារសហព័ន្ធ នឹងចាប់ផ្តើមបញ្ចុះអត្រាការប្រាក់ក្នុងពេលឆាប់ៗនេះក៏ដោយ។
នៅអាមេរិក វិទ្យាស្ថានប្រេងអាមេរិក បាននិយាយថា ស្តុកប្រេងឆៅ ធ្លាក់ចុះ 4.5 លានធុង កាលពីសប្តាហ៍មុន។ ប្រសិនបើត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយមន្ត្រីនៅថ្ងៃពុធ, តួលេខនេះ នឹងបង្ហាញពីការធ្លាក់ចុះរយៈពេលវែងបំផុត ចាប់តាំងពីខែមករា ឆ្នាំ 2022មក។
ធនាគារសហព័ន្ធ ត្រូវបានគេរំពឹងជាទូទៅថា នឹងបន្តរក្សាអត្រាការប្រាក់នោះ រហូតដល់មានកិច្ចប្រជុំនៅថ្ងៃពុធ ហើយក្រុមពាណិជ្ជករ នឹងតាមដានសុទ្ធរកថារបស់លោកប្រធាន Jerome Powell យ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន អំពីការបញ្ជាក់ថា ពួកគេនឹងត្រូវកាត់បន្ថយប៉ុន្មាន នៅក្នុងខែកញ្ញា៕
ក្រុមហ៊ុនវិនិយោគ Temasek Holdings Pte Ltd ដែលគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋរបស់ប្រទេសសិង្ហបុរីគ្រោង នឹងវិនិយោគ $30ពាន់លាន នៅក្នុងទីផ្សារសហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងរយៈពេល 5 ឆ្នាំខាងមុខ ខណៈក្រុមហ៊ុននេះ នៅតែប្រយ័ត្នប្រយែងក្នុងការដាក់ប្រាក់ រកស៊ីនៅប្រទេសចិន។
លោកស្រី Jane Atherton ប្រមុខក្រុមហ៊ុន Temasek ប្រចាំអាមេរិកខាងជើង បាននិយាយនៅក្នុងបទសម្ភាសន៍មួយ ពីថ្ងៃច័ន្ទថា៖ “ទ្វីបអាមេរិក នឹងក្លាយជាអ្នកទទួលដើមទុនដ៏ធំបំផុត” ។
ការវិនិយោគរបស់ក្រុមហ៊ុន Temasek នៅអាមេរិកខាងជើង និងអាមេរិកខាងត្បូង បានវ៉ាដាច់ប្រទេសចិនជាលើកដំបូងក្នុងរយៈពេលជិត១ទសវត្សរ៍ ក្នុងឆ្នាំនេះ។ ការវិនិយោគនៅទ្វីបអាមេរិកពេលនេះ មានចំនួន 22% ឬ $63 ពាន់លាន នៃផលប័ត្ររបស់ខ្លួន។ ការវិនិយោគរបស់ចិន មានចំនួន 19% នៃផលប័ត្រនេះ ហើយការវិនិយោគនៅសិង្ហបុរីផ្ទាល់ មានចំនួន 27%។
ក្រុមហ៊ុនវិនិយោគនេះ បានត្រួតត្រាលើទ្រព្យសម្បត្តិចំនួន $389 ពាន់លានដុល្លារសិង្ហបុរី ($289 ពាន់លាន) គិតត្រឹមខែមីនា កើនឡើងពី $382 ពាន់លានដុល្លារសិង្ហបុរី កាលពីឆ្នាំមុន។
ប្រទេសចិន និង អាមេរិក កំពុងប្រជែងគ្នាដើម្បីគ្រប់គ្រងការផលិតឧបករណ៍សំភារៈពាក់កណ្តាលចម្លងអគ្គិសនី (ឈីប) ដោយសារតែទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួន ទៅនឹងបញ្ញាសិប្បនិម្មិត(AI) និងទិដ្ឋភាពផ្សេងទៀត នៃសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថល។ អាមេរិក កំពុងព្យាយាមកំណត់ព្រំដែននៃការកើនឡើងនៃគូប្រជែងនៅអាស៊ីរបស់ខ្លួន ដោយដាក់ពង្រាយការគ្រប់គ្រងការនាំចេញ និងយកពន្ធគយ និងថែមទាំងពិចារណាលើច្បាប់១ ដែលនឹងទប់ស្កាត់ចិន មិនឲ្យចូលប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាឈីបទំនើប។
ជម្លោះរវាងអាមេរិក និងចិននោះ បានធ្វើឱ្យអ្នកវិនិយោគស្វែងរកខ្សែឈ្នួនផ្ទុះភូមិសាស្ត្រនយោបាយ ខណៈដែលពួកគេស្វែងរកការចាប់យកផ្នែកក្តៅបំផុត១ នៅក្នុងទីផ្សារ។ លោកស្រី Atherton បាននិយាយថាមានវិធីក្នុងការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធការវិនិយោគ នៅជុំវិញការរិតបន្តឹងទាំងនេះ ដូចជាការកាន់កាប់ភាគហ៊ុនសាធារណៈអកម្មនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនឈីប ដែលបានចុះបញ្ជីរួច។
នៅចិន ក្រុមហ៊ុន Temasek បានជៀសវាងមិនវិនិយោគនៅក្នុងតំបន់ភូមិសាស្រ្តនយោបាយរសើបទេ ដោយផ្តោតលើក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកធំៗជំនួសវិញ។ ខ្លួន កំពុងស្វែងរកការវិនិយោគថ្មី នៅក្នុងក្រុមហ៊ុនផលិតរថយន្តអគ្គិសនី និងក្រុមហ៊ុនជីវបច្ចេកវិទ្យាផងដែរ៕
គ្រួសារអ្នកមានមួយចំនួននៅហុងកុង ត្រូវបានជាប់ផុងនៅក្នុងការធ្លាក់ចុះនៃអចលនទ្រព្យក្នុងក្រុងនេះ បន្ទាប់ពីលក់ផ្ទះប្រណីតៗ និងអចលនទ្រព្យផ្សេងទៀត ក្នុងតម្លៃខាតបង់ ដើម្បីទូរទាត់ប្រាក់កម្ចី។
ទើបតែនៅក្នុងខែមុននេះ គ្រួសារដែលជំពាក់បំណុលវ័ន.កមួយ បានលក់ចេញអចលនទ្រព្យចំនួន7 ក្នុងតម្លៃ 250 លានដុល្លារ នៅក្នុងសង្កាត់ដ៏មានកិត្យានុភាពកំពូល ដោយទ្រព្យខ្លះ លក់ដោយការបញ្ចុះតម្លៃយ៉ាងច្រើន។ កាលពីខែមេសា ក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងដោយគ្រួសារ១ លក់ភាគហ៊ុនរបស់ខ្លួននៅក្នុងអគារ AIA Central ក្នុងតម្លៃខាត 20 លានដុល្លារ។ ត្រកូល១ទៀត ដែលសាងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ខ្លួនដោយការលក់រាយ បានលក់ហាងផ្លូវធំរបស់ខ្លួន ក្នុងតម្លៃខាត 60% និងមានទ្រព្យសម្បត្តិផ្សេងទៀត ត្រូវបានរឹបអូសដោយម្ចាស់បំណុល។
ក្រុមហ៊ុន Lai Sun Development ដែលជាក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យហុងកុងមួយ បានលក់ភាគហ៊ុនរបស់ខ្លួន នៅក្នុងអគារកប់ពពក AIA Central ក្នុងតម្លៃ 1.42 ពាន់លានដុល្លារហុងកុង (ប្រមាណ 180 លានដុល្លារអាមេរិក) ក្នុងគោលបំណងជំរុញសាច់ប្រាក់របស់ខ្លួន។
ទង្វើននេះ កើតឡើងតែប៉ុន្មានសប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះបន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍នេះ បានបោះបង់ចោលផលប្រយោជន៍របស់ខ្លួនពីអគារឧស្សាហកម្មនៅក្នុងក្រុងនេះ ខណៈខ្លួនព្យាយាមកំចាត់បំណុលដ៏ច្រើនដែលគរដូចភ្នំ។
យោងតាមទិន្នន័យពីក្រុមហ៊ុន CBRE Group Inc ឲ្យដឹងថា នៅក្នុងវិស័យលំនៅដ្ឋានតែ១ប៉ុណ្ណោះ ប្រមាណជា 75% នៃប្រតិបត្តិការអចលនទ្រព្យលំដាប់ខ្ពស់ – ដែល១ៗមានតម្លៃជាង 10លានដុល្លារ – ក្នុងឆមាសទី១នៃឆ្នាំនេះ បានក្លាយជាអ្នកលក់ទ្រព្យដោយសារមានបញ្ហាផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ។
ការលក់ទាំងនេះ កំពុងដាក់សម្ពាធបន្ថែមទៀតលើទីផ្សារអចលនទ្រព្យរបស់ទីក្រុងហុងកុង ដែលបានធ្លាក់ចុះក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ ខណៈដែលមជ្ឈមណ្ឌលហិរញ្ញវត្ថុនេះ បាត់បង់ភាពភ្លឺស្វាងខ្លួន។ ខណៈជាធម្មតា ថៅកែទាំងនេះ មិនបង្ហាញពីហេតុផលនៅពីលក់ដូររបស់ពួកគេ, ថៅកែខ្លះ កំពុងប្រឈមមុខនឹងសម្ពាធហិរញ្ញវត្ថុ នៅពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសចិនធ្លាក់ចុះ, អត្រាការប្រាក់នៅតែខ្ពស់ ហើយតម្លៃអចលនទ្រព្យ ធ្លាក់ចុះ។
លោក Reeves Yan ប្រធានទីផ្សារមូលធននៅ CBRE Hong Kong បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «មានការផ្លាស់ប្តូរធំណាស់ ពីព្រោះរយៈកាល 15 ឆ្នាំមកនេះ, ក្រុមម្ចាស់ជាគ្រួសារ មិនដែលខ្វល់នឹងការលក់ ដោយតាមធម្មតា មានតែក្រុមហ៊ុន អភិវឌ្ឍន៍ដែលធ្វើអាជីវកម្មតែប៉ុណ្ណោះ ដែលបានលក់ភូមិគ្រឹៈ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ មានម្ចាស់គ្រួសារតូច ឬគ្រួសារមធ្យមជាច្រើនលក់លំនៅដ្ឋាន ព្រោះពួកគេរងសម្ពាធ»។
យោងតាមការគណនារបស់ Bloomberg ដោយប្រើឯកសារសាធារណៈឲ្យដឹងថា គ្រួសារហូ ដែលជាត្រកូលមិនល្បី គឺឧទាហរណ៍ដ៏លេចធ្លោបំផុត១។ ដឹកនាំដោយ លោក Ho Shung Pun វ័យ 69 ឆ្នាំ អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនវិនិយោគអចលនទ្រព្យ Kowloon Investment Co., បានសន្យាដាក់អចលនទ្រព្យរបស់ខ្លួនយ៉ាងហោចណាស់ 12 ដើម្បីទូទាត់កម្ចីដែលមានទំហំប្រហែល 350លានដុល្លារ។
យោងតាមមនុស្សជាច្រើនដែលដឹងពីបញ្ហានេះ ឲ្យដឹងថា លោកហូ បានខ្ចីប្រាក់ចំនួន 205លានដុល្លារពីក្រុមហ៊ុន Gaw Capital កាលពីឆ្នាំមុន ដែលត្រូវបានធានាដោយលំនៅដ្ឋានប្រណីតចំនួន 7។ យោងតាម Savills Plc ដែលបានគួកជេរកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ ឲ្យដឹងថា អចលនទ្រព្យចំនួន៤ ដែលមានទីតាំងនៅលើផ្លូវ 46 Plantation Road ត្រូវបានលក់ ក្នុងប្រតិបត្តិការសាច់ប្រាក់ចំនួន 1.1 ពាន់លានដុល្លារហុងកុង (ប្រមាណ141 លានដុល្លារ) ពីខែកក្កដា។ អចលនទ្រព្យទាំងនោះ បានលក់ត្រឹមតែពាក់កណ្តាល នៃតម្លៃទីផ្សារខ្ពស់បំផុត។
ភូមិគ្រឹះចំនួន៣ ដែលនៅសេសសល់នៅលើផ្លូវ Peak Road ត្រូវបានលក់ក្នុងតម្លៃ ១១០ លានដុល្លារអាមេរិក។ នេះបើយោងតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុក។ ប៉ុន្តែ Gaw Capital បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយទេ។
យោងតាមឯកសារសាធារណៈ ឲ្យដឹងថា លើសពីនេះ លោកហូ និងក្មួយប្រុសរបស់លោកហូ សាយវីង (Ho Sai Wing) បានខ្ចីប្រាក់ HK$85 លានដុល្លារពីម្បាស់កម្ចី X8 Finance ក្នុងអត្រាការប្រាក់ 29% សម្រាប់ទឹកប្រាក់ដំបូង និងប្រហែល 18% សម្រាប់ប្រាក់ដែលនៅសល់ ។ គ្រួសារនេះ ក៏បានប្រើប្រាស់អចលនទ្រព្យលំនៅដ្ឋានមួយ នៅ Happy Valley ដើម្បីខ្ចីប្រាក់ HK$200 លាន ពីធនាគារ UOB Kay Hian Credit Pte. ដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយធនាគារ United Overseas Bank Ltd របស់សិង្ហបុរី។ ធនាគារនេះ មិនបានឆ្លើយតបទៅនឹងសំណើសុំការអត្ថាធិប្បាយទេ។
យោងតាមរបាយការណ៍ជាច្រើនពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុក ឲ្យដឹងថា ក្រុមគ្រួសារអ្នកមានចាច្រើនទៀតដែលជួបបញ្ហា ដែលក្នុងនោះមាន មហាសេដ្ឋីលក់រាយដែលស្លាប់ទៅហើយ លោក Tang Shing Bor បានកំពុងស្វែងរកការលក់អចលនទ្រព្យដែលមានតម្លៃរាប់ពាន់លានដុល្លារ តាំងពីឆ្នាំ 2020មក។ នៅឆ្នាំនេះ ម្ចាស់បំណុល បានរឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិយ៉ាងហោចណាស់៨ ដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ត្រកូល Tangs ក្នុងនោះមានទាំងផ្សារទំនើប១ និងសណ្ឋាគារ១ ហើយត្រកូលនោះ បានលក់ហាងបើកមុខ១ ក្នុងតម្លៃខាតបង់ 60% កាលពីខែឧសភា។ ឯកសារតុលាការ១ បង្ហាញថា កូនប្រុសឈ្មោះ Tang Yiu Sing និងអ្នកផ្សេងទៀតត្រូវបានម្ចាស់បំណុលប្ដឹងកាលពីខែកក្កដា ឲ្យសងប្រាក់កម្ចីជាង ១,១ លានដុល្លារហុងកុង។
ក្រុមហ៊ុន Lai Sun Development Co., ដែលគ្រប់គ្រងដោយគ្រួសារនៃឧកញ៉ាឧស្សាហ៍កម្ម លឹម ប៉ោយ៉េន ដែលស្លាប់ទៅហើយ បាននឹងកំពុងលក់អចលនទ្រព្យជាច្រើន តាំងពីលំនៅដ្ឋាន រហូតដល់ទីតាំងលក់រាយ និងអគារពាណិជ្ជកម្ម។ កាលពីខែមេសា ក្រុមនេះ បានលក់ភាគហ៊ុន 10% ក្នុងការិយាល័យ AIA Central ក្នុងតម្លៃខាតបង់ 154.6 លានដុល្លារហុងកុង។ ប្រាក់នោះ ត្រូវប្រើដើម្បីសងកម្ចីធនាគារ និងផ្តល់ដើមទុន ការងារ។
របាយការណ៍ជាច្រើនពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុក បាននិយាយថា ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ ក្រុមហ៊ុន ITC Properties Group Ltd. ដែលជាក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍បង្កើតឡើងដោយលោក Charles Chan Kwok Keung អតីតប្រធានស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍របស់ហុងកុង បានលក់ជាន់ទី 30 នៅឯប៉មអគារ Bank of America Tower ដើម្បីសងប្រាក់កម្ចី។ ការិយាល័យនោះ បានលក់ក្នុងតម្លៃខាតចំនួន ៤ លានដុល្លារហុងកុង។
អ្នកតំណាងម្នាក់របស់ ITC Properties បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយទេ។ លោក Lai Sun ក៏មិនបានឆ្លើយតបទៅនឹងសារតាមអ៊ីមែលអំពីសំណើសុំការអត្ថាធិប្បាយដែរ។ ចំណែកឯតំណាងក្រុមហ៊ុន Stan Group ដែលដឹកនាំដោយយុវជន ត្រកូល Tang ក៏មិនបានឆ្លើយតបនឹងសំណើសុំការអត្ថាធិប្បាយដែរ។
លោក Yan នៃ CBRE បាននិយាយថា គ្រួសារច្រើនទៀត ទំនងជានឹងបញ្ចេញទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន នៅឆ្នាំនេះ ខណៈធនាគារកណ្តាលអាមេរិក មិនប្រញាប់កាត់បន្ថយអត្រាការប្រាក់នោះទេ។ នោះមានន័យថា ម្ចាស់ផ្ទះទាំងឡាយ អាចប្រឈមនឹងអត្រាកម្ចីលើសពី 5% គឺខ្ពស់ជាងប្រាក់ចំណេញជួលធម្មតា 3% នៅទីក្រុងនេះ។ អត្រាការប្រាក់នៅហុងកុង ដើរតាមអត្រាការប្រាក់នៅអាមេរិក ដោយសារតែការកំណត់តម្លៃរូបិយប័ណ្ណក្នុងស្រុកអនុលោមទៅតាមប្រាក់ដុល្លារ។
លោក Yan បានបញ្ជាក់បន្ថែមថា៖ “អ្នកអាចស្រមៃគិតថា ប្រសិនបើស្ថានការណ៍នេះ អូសបន្លាយយូរជាងនេះ ម្ចាស់លំនៅដ្ឋានកាន់តែច្រើនឡើង នឹងប្រឈមមុខនឹងការលំបាក ។ ពួកគេខ្លះ អាចនឹងមិនបាត់បង់ប្រយោជន៍របស់ខ្លួន មានបញ្ហាលំហូរសាច់ប្រាក់ និងត្រូវបានបង្ខំចិត្ត ឱ្យលក់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ”៕
យោងតាមទិន្នន័យពីក្រុមហ៊ុនចក្ខវិស៍យធ្វើដំណើរ Lighthouse ឲ្យដឹងថា ទីតាំងស្នាក់អាស្រ័យទាំង ឡាយពេលនេះ កំពុងត្រូវបានចុះបញ្ជីក្នុងតម្លៃមធ្យម €313 (ប្រមាណ $340) ក្នុងមួយយប់ចន្លោះពីថ្ងៃទី 26 ខែកក្កដា ដល់ថ្ងៃទី 11 ខែសីហា, គឺធ្លាក់ចុះ 41% ពីតម្លៃខ្ពស់បំផុត 531អឺរ៉ូ ដែលគេបានសង្កេតកាលពីប្រមាណ ១១ខែមុនពេលព្រឹត្តិការណ៍កីឡានេះ។
តម្លៃទាំងនេះ នៅតែខ្ពស់ជាងមធ្យម 175 អឺរ៉ូ ក្នុងអំឡុងពេលដូចគ្នាកាលពីរដូវក្តៅឆ្នាំមុន ប៉ុន្តែការធ្លាក់ចុះនេះ បង្ហាញថា ក្រុមអ្នកទស្សនា មិនមានទំនោរចាយលុយច្រើនទេ ថ្វីបើជាព្រឹត្តិការណ៍ធំ ដូចជាអូឡាំពិក ដែលបារាំងបានធ្វើម្ចាស់ផ្ទះចុងក្រោយ នៅក្នុងរដ្ឋធានីនេះ កាលពី100 ឆ្នាំមុនក៏ដោយ។
សណ្ឋាគារដែលមិនធ្លាប់បញ្ចុះថ្លៃពិសេសពីឆ្នាំមុន ទំនងជាងាកមកជ្រើសរើសការដាក់តម្លៃសមរមជាងមុន។ អ្នកស្រី Laetitia Brandariz-Berrut អ្នកគ្រប់គ្រងសណ្ឋាគារលំដាប់ផ្កាយ 4 ឈ្មោះ Bedford និងសណ្ឋាគារលំដាប់ផ្កាយបី ឈ្មោះ Hotel de l’Arcade ដែលមានទីតាំនៅសង្កាត់ទី 8ដូចគ្នា និយាយថា អ្នកស្រី កំពុងគិតតម្លៃពិសេសត្រឹម 20% ទៅ 25% លើសពីតម្លៃអតិបរមាដែលយកពីមុន។
អ្នកស្រី Brandariz-Berrut និយាយថា៖ «អ្នកមិនអាចលោភលន់ ហើយព្យាយាមលក់បន្ទប់ក្នុងតម្លៃមិនប្រាកដប្រជានោះទេ។ យើងរក្សាតម្លៃរបស់យើង និងចេះសម្របសម្រួល ដើម្បីកុំឲ្យបាត់ភ្ញៀវ»។
បណ្តាសណ្ឋាគារប្រណីត បានរងផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំង ទោះបីជាពួកគេមិនបានដំឡើងតម្លៃ ដូចជាសណ្ឋាគារលំដាប់ផ្កាយបី និងផ្កាយបួន ក៏ដោយ។ តម្រូវការសម្រាប់លុះដាប់ទាំងនេះ បានដួលរលំតាំងមុនការប្រកួតនេះ ជាមួយអាត្រាជួល ធ្លាក់ទាបរហូតដល់ 15% សម្រាប់កាលបរិច្ឆេទមួយ ក្នុងខែកក្កដា។ អ្នកជំនាញផ្នែកឧស្សាហកម្មនិយាយថា របាយការណ៍ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយស្តីពីខ្សែរថភ្លើងក្រោមដីដែលផ្ទុកលើសទម្ងន់ ការរឹតបន្តឹងបរិវេណសន្តិសុខ និងការព្រួយបារម្ភអំពីចរាចរណ៍នៅកណ្តាលទីក្រុងអាចរារាំងភ្ញៀវពីការកក់ទុក ឬសូម្បីតែត្រូវបានជំរុញឱ្យលុបចោល។
ទិន្នន័យពីក្រុមហ៊ុនស្រាវជ្រាវទេសចរណ៍ MKG Consulting បង្ហាញថា ទោះបីជាយ៉ាងនេះក្តី ក៏ការស្នាក់នៅសណ្ឋាគារជាទូទៅនៅតែរឹងមាំ ដោយឈរក្នុងអត្រា 78.2% សម្រាប់សប្តាហ៍នៃថ្ងៃទី 22 ខែកក្កដា និង អត្រា 76.2% សម្រាប់សប្តាហ៍នៃថ្ងៃទី 29 ខែកក្កដា ធៀបនឹង អត្រា51.4% និងអត្រា 50.1% សម្រាប់សប្តាហ៍ដែលដូចគ្នាក្នុងឆ្នាំ 2023។ ការស្នាក់នៅ បានថយចុះដល់ 48.3% ក្នុងសប្តាហ៍ នៃថ្ងៃទី 5 ខែសីហា បើធៀបនឹងអត្រា 44.8% ក្នុងពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំមុន។
នាយកប្រតិបត្តិ MKG លោក Vanguelis Panayotis មានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងកំពុងមើលឃើញថាមវន្តដ៏ល្អ។ ការកក់ទុកសម្រាប់ព្រឹត្តិការណ៍កីឡាអូឡាំពិក នឹងជួយដល់ការធ្លាក់ចុះ ក្នុងខែមិថុនា និងដើមខែកក្កដា ហើយតម្លៃ មិនអាក្រក់ទេ។ យើងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលដែលទីផ្សារកំពុងកែតម្រូវខ្លួនឯង»។
ជាមួយនឹងតម្លៃបានធ្លាក់ចុះថ្មី ហើយព្រឹត្តិការណ៍កីឡាអូឡាំពិក នឹងចាប់ផ្តើមក្នុងពេល២សប្តាហ៍ឆាប់ៗនេះ, វានឹងនៅតែមានពេលវេលាសម្រាប់កម្រិតនៃការស្នាក់នៅកើនឡើង។ ទិន្នន័យរបស់ Lighthouse បង្ហាញថា ការចូលស្នាក់នៅក្នុងបញ្ជីសម្រាប់កីឡាអូឡាំពិក បច្ចុប្បន្នគឺ 74.7%។ នៅចំណុចនេះ កាលពីឆ្នាំមុន 51.7% នៃបន្ទប់ ត្រូវបានកក់សម្រាប់រយៈពេលដូចគ្នាក្នុងឆ្នាំ 2023 ជាមួយនឹងការកក់មុននៅនាទីចុងក្រោយ ទីបំផុតអត្រាស្នាក់នៅក៏កើនដល់ដល់ 72.8% ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត សណ្ឋាគារទាំងឡាយ នៅតែមានពេលវេលា ដើម្បីបំពេញបន្ទប់របស់ពួកគេ ហើយថែមទាំងអាចបន្តធ្វើបានទៀត បន្ទាប់ពីពិធីបើកការប្រកួត៕
ការសិក្សាមួយបានរកឃើញថា សង្គ្រាមលើឧបទ្វីបកូរ៉េមិនត្រឹមតែបង្កការខូចខាតយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរប៉ុណ្ណោះទេ វាថែមទាំងបំផ្លាញសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកទៀតផង។ ការខូចខាតនេះ ត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថា មានចំនួន 4 ពាន់ពាន់លានដុល្លារ ឬ 3.9% នៃសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក។
Bloomberg Economics បានរាយការណ៍ពីចុងសប្តាហ៍ថា លទ្ធភាពនៃសង្រ្គាមមួយលើឧបទ្វីបកូរ៉េ គឺមានកម្រិតទាបណាស់ ប៉ុន្តែប្រូបាប៊ីលីតេនោះ មិនមែន “សូន្យ” នោះទេ។ ការសិក្សានេះ បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោក វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន បានទៅបំពេញទស្សនកិច្ចនៅកូរ៉េខាងជើងកាលពីខែមុន ដើម្បីស្តារភាពជាដៃគូសង្គ្រាមត្រជាក់ឡើងវិញ។
យោងតាមការសិក្សារបស់ Bloomberg Economics ឲ្យដឹងថា សង្រ្គាមពេញបន្ទុកមួយ នៅឧបទ្វីបកូរ៉េ អាចសម្លាប់មនុស្សរាប់លាននាក់ និងធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកខាតបង់ 4 ពាន់ពាន់លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំដំបូង ឬ 3.9 ភាគរយនៃផលជាតិសរុបរបស់ពិភពលោក។ ចំនួននេះ គឺច្រើនជាងទ្វេដងនៃការខូចខាតដែលបណ្តាលមកពីការឈ្លានពានរបស់រុស្ស៊ីលើអ៊ុយក្រែន។
លោកបានលើកឡើងពីការពិតថា តំបន់ទីប្រជុំជនទីក្រុងសេអ៊ូល ដែលជាទីដែលប្រជាជនកូរ៉េខាងត្បូងពាក់កណ្តាលរស់នៅ គឺស្ថិតនៅក្នុងរយៈចម្ងាយនៃការបាញ់របស់កូរ៉េខាងជើង ដែលជាបុព្វហេតុនៃការភ័យខ្លាច។ Bloomberg Economics បានពន្យល់ថា ប្រសិនបើតំបន់ទីក្រុងដែលមានការផលិតកម្មសារធាតុផ្សេងៗ 81% និង ផលិតកម្មផលិតសរុប34% ត្រូវបានវាយប្រហារ វានឹងធ្វើឲ្យកក្រើកសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់ពិភពលោក។
លោក Wi Sung-rak ជាអតីតប្រធានទីស្នាក់ការចរចាសន្តិភាពឧបទ្វីបកូរ៉េ នៃគណបក្សប្រជាធិបតេយ្យកូរ៉េ បាននិយាយថា៖ “មានឱកាស 30% នៃការរត់ប្រណាំងខ្នាតតូចមួយនៅឧបទ្វីបកូរ៉េក្នុងរយៈពេលមួយពីរឆ្នាំនេះ។ វាជាស្ថានការណ៍ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត ចាប់តាំងពីការដួលរលំ នៃសហភាពសូវៀត”។
Bloomberg Economics បានចង្អុលបង្ហាញថា បន្ថែមពីលើសង្រ្គាមនោះ ការដួលរលំនៃរបបលោក គីម ជុងអ៊ុន គឺជាសេណារីយ៉ូមួយ ដែលនាំទៅរកវិបត្តិមួយនៅឧបទ្វីបកូរ៉េ។ អ្នកអត្ថធិប្បាយរូបនោះ បាននិយាយថា ប្រសិនបើរបបលោក គីម ជុងអ៊ុន ដួលរលំនោះ បញ្ហាបន្ទាន់បំផុតសម្រាប់សហរដ្ឋអាមេរិក កូរ៉េខាងត្បូង និងចិន គឺការធានាសុវត្ថិភាព នៃអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់កូរ៉េខាងជើង៕